Wyobraźmy sobie taką oto sytuację: zapracowani, zmęczeni rodzice, kupują swojemu ukochanemu bąbelkowi przytulankę. Bąbelek – niech to będzie czteroletnia dziewczynka o imieniu Zosia – przytula milutkiego, fajnie wyglądającego pluszaka. W szklanych oczkach misia zapalają się diody, a z brzuszka wydobywa się głos: „Cześć Zosiu! Jak się dzisiaj masz? Co u Ciebie słychać? Masz ochotę o czymś pogadać albo potrzebujesz jakiejś pomocy?” Oczy dziewczynki robią się ogromne jak morze. Ze zdziwienia nie jest w stanie wydobyć z siebie głosu. Rodzice zaczynają się śmiać i tłumaczyć córeczce, że kupili jej nowego przyjaciela, który będzie teraz odpowiadał na jej „A dla czego?” i wszystko spokojnie wyjaśniał. Można też będzie z nim porozmawiać na inne tematy. Kiedy trzeba, to opowie bajkę, albo jakąś historyjkę.
Oczywiście wszystko może skończyć się bardzo źle – jak w filmie M3GAN – w którym robot-zabawka wydostaje się z pod kontroli i sieje spustoszenie. Ale nie o takie krwawe historie mi chodzi. Raczej zastanawia mnie jakie interakcje podejmie dziecko z zabawką, jak to wpłynie na jego rozwój i dorastanie. Nie wszyscy bowiem wychowują się w rodzinach przepełnionych miłością. Jest masa różnego rodzaju patologii, gdzie dzieciaki pozostawione same sobie zaczną znajdować w AI to czego nie dostały od dorosłych.. czyli życzliwość, pochwały itp. Przecież dzisiejsze czaty tak są programowane, żeby przypodobać się użytkownikowi, po to by spędzał więcej czasu na pogawędkach i opłacił abonament. Mamy więc z jednej strony korporacje łakome na zyski, z drugiej niekompetentnych rodziców.
No i tak oto wygląda dzień dzisiejszy . Dla wielu dzieci, które właśnie się rodzą nadchodzi coś czego jeszcze nie umiemy sobie wyobrazić … fantastyka stała się rzeczywistością.
FANTASTYKA TOMKA 
Dodaj komentarz